Οι σφήκες αποτελούν πρόβλημα για τον άνθρωπο, όχι τόσο για το δηλητήριο ή τις μολύνσεις που φέρουν, όσο για την όχληση και την υποβάθμιση των χώρων που εμφανίζονται. Είναι κυνηγοί εντόμων όπως οι μέλισσες και υπό προϋποθέσεις μπορεί να γίνουν επιθετικές και για τον άνθρωπο. Την άνοιξη ξεκινάει να εμφανίζεται η δραστηριότητα τους, όταν οι βασίλισσες ψάχνουν να ξεκινήσουν καινούργιες αποικίες. Οι φωλιές τους έχουν εξαγωνικό σχήμα και υφή χαρτονιού. Μπορεί να τις δούμε παντού, ενώ συχνά πρόβλημα παρουσιάζεται όταν διεισδύσουν σε κενά κάτω από στέγες σπιτιών. Οι φωλιές τους μπορεί να γιγαντωθούν αν τις αφήσουμε στην ησυχία τους και από τα μέσα του καλοκαιριού και μετά, όταν οι αποικίες τους έχουν μεγαλώσει αισθητά, γίνονται πολύ περισσότερο επιθετικές.
Για να εξοντώσουμε μια αποικία από σφήκες, πρέπει να εξοντώσουμε τη βασίλισσα. Για να το πετύχουμε αυτό χρησιμοποιούμε συνήθως δύο τακτικές, τη χρήση παγίδων και τους ψεκασμούς. Οι παγίδες (υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός οδηγών αυτοσχέδιων παγίδων στο ίντερνετ) περιέχουν ειδικά προσελκυστικά που περιέχουν σάκχαρα ή πρωτεΐνες ψαριών και τοποθετούνται κοντά στις φωλιές. Η σωστή τοποθέτηση μιας καλής παγίδας και με τις σωστές συνθήκες είναι απαραίτητη για να έχουμε αποτέλεσμα. Η δεύτερη μέθοδος είναι ο ψεκασμός της φωλιάς. Ο ψεκασμός πρέπει να γίνεται με τα κατάλληλα φάρμακα και στο σωστό χρόνο. Οι σφήκες λείπουν από τη φωλιά τους κατά τη διάρκεια της ημέρας και επιστρέφουν πριν τη δύση του ηλίου, επομένως οι ψεκασμοί πρέπει να γίνονται όταν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι μέσα στη φωλιά. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι και στις δύο περιπτώσεις που αναφέρθηκαν, μετά την εξόντωση της αποικίας, πρέπει να καταστρέφεται η φωλιά και να κλείνουν πιθανές τρύπες ή ρωγμές σε τοίχους για την αποτροπή δημιουργίας νέας αποικίας.